Zehir Sözler

Bazen çok zordur geri dönmek ya da her şeyi unutup gitmek. Ve anladım ki insanı en acıtan şeydir; sevilmeden sevmek.

Gözlerin bulut olsa ne yarar sevgili. Yüreğimdeki yangını, yağmurunla söndüremedikten sonra…

Öyle uzaktan seviyorum seni, yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden; en çılgın kahkahalarına ortak olmadan.

Gözleri uzaklara dalan birinin, yakınlarda olmayan bir hikâyesi vardır…

Korkuyorum sevdiğim. Gün gelir de karşılaşırsak birbirimize pişman gibi değil de, düşman gibi bakarsak.

Dil, tencerenin kapağına benzer Kıpırdadı da kokusu duyuldu mu ne pişiyor anlarsın.

Birçok insan, dolu ağızla konuşmayacak kadar terbiyelidir; ama boş kafayla konuşmakta sakınca görmezler.

Burnumuzdan akanı, yakamıza silecek kadar cesur çocuklardık. Ne ara gözümüzden akanı köşe bucak saklar olduk?

Öğrendik ki, iki şey asla terk etmezmiş insanı: biri yanındaki ana, diğeri kalbindeki yara.

Benimle onun arasında kaldıysan, onu seç! Çünkü gerçekten sevseydin, beni seçenek yapmazdın.

Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen, gün gelir en sağlam yerinden kopar Canın yanar, canını yakar.

Teknolojinin o kadar ilerlemesine rağmen, beni hala mumla arayanlar var.

En anlamlı bakış, bir çift ıslak gözde saklıdır. Çok şey anlatır; çünkü dil bağlanır, yürek konuşur.

Benden nefret edenlerden nefret edecek vaktim yok. Çünkü ben, bana değer verenleri sevmekle meşgulüm.

Kimileri ‘seviyorum’ der, çünkü ezberlemiştir. Kimileri diyemez, çünkü gerçekten sevmiştir.

Ve bir gün seni anlattığım insanlardan dinle kendini.

Gitmek gerekir bazen. Fazla yormadan, daha çok bıktırmadan… Eğer vaktiyse ardına bile dönüp bakmadan.

Bir erkek ne kadar odun olursa olsun yüreği bir tek bayan için yandığı sürece “adamdır”.

Birine verilecek sevgin yoksa ona umut dolu gözlerle bakma.

Bir gün biri çıkar karşına ve sen gidene şükredersin.

Nargilenin dumanına benzer hayallerim sadece beni zehirler ve uçup gider.

O öylesine bir kızın fotoğrafını beğenir, sen o kızı kafanda çeşitli şekillerde öldürürsün.

Ben aşka inanmıyorum diyen herkesin bir aşk acısı vardır; artık inanmayışının sebebi budur.

Kimsenin senin yanında olmasına güvenme. Karşına geçmesi için bir adım, düşmanın olması için bir lafın yeter.

15 yaşında bir kız havalı olmak için sigara içer, babası da o kıza harçlık verebilmek için ter döker.

Ey gördüğü güzele takılan kişi! Eğer akıllı bir adam isen sedefteki inciyi bul.

Başka gezegenlerde hayat var mı diye merak ederiz, sanki bu gezegende yaşamayı becerebilmişiz gibi.

Üzülme! En azından herkesle hayal kurmaman gerektiğini öğrendin.

Madem sevmiyorsun o zaman sahip çık gözlerine; dönüp dolaşıp değmesinler gözlerime.

Bırakın ‘senin için ölürüm’ laflarını. Önce kendiniz için yaşamayı öğrenin, sonra başkası için ölürsünüz.

Kimi insan, geçmişle geçmemişi birbirine karıştırır. Hâlbuki geçen iz bırakır, geçmeyen yara.

İnsanın yaptığı yanlışlardan en büyüğü, başkaları karşısında gülünç olmaktan korkmasıdır.

Size yanlış yapan insanları hayatınızda tutun, işleri düştüğü zaman onları görmek çok keyifli.

Korkuyorum, bir gün biri çıkıp “ey insanoğlu!” Diyecek ve kimse üstüne alınmayacak.

Sevenlerimiz çok değilse bile, yanımızda olanlar yeterli fazla zarar!

Koyu bir özlem var yine içimde, kalbim hissediyor bedenim üşüyor.

Şimdi onu düşünerek bir şey yazacaktım, o olurken başkasını düşünür diye yazmıyorum.

Ve görüyorsun ki; alnımıza yazılanla, yüreğimize kazınan bir olmuyor.

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Bugün hayat veren su, yarın sizi boğabilir.