Cenap Şahabettin Sözleri

Bilmem hangi hükümdara: “ahali sefalet içinde yiyecekleri yok” demişler. ”Sefaletlerini yesinler” cevabını vermiş. Bu cümle saltanatı ne kadar zarif tarif eder.

Hürriyet sahasında kadınlar öyle geniş adımlar atıyorlar ki bu gidişle sakal ve bıyık miskinlik simgesi olacak.

Söylenmemiş fikir yoktur, diyorlar. Bu söz doğru ise bile bundan sonra bütün insanlar susacak değil.

İnsana en güzel sıfatı ‘fani’ diyen vermiştir.

İyilik kuvvetin eserlerinden biridir. Hiçbir zayıf devamlı iyi olamaz.

Gerçeklik güneşini örten tek bulut menfaattir.

“Elinden geleni yapmadığın müddetçe umduğunu bulamadığından şikâyette haksızsın.” Her ne iş olursa olsun, insan elinden geleni yapacak; sonra neticesini bekleyecektir.

Eski zamanın sağlam Müslümanları ”Başımız şeriata bağlı” diyenlerdi. Şimdi sağlam kanunlarda ”Başımız gelişmeye bağlı” diyenlerdir.

Yoksulluğun olduğu yerde; namus, şeref, onur, erdem fazla barınamaz. Yokluk, mertliği bozar.

Karga ne kadar adını değiştirse de, sesinden tanınır.

Vesaire sözünü pek severim zihnimin ayıbını örttüğü için.

Yer yaşlandıkça dertleri artıyor, insan gibi.

İnsanlığa karşı yapılan haksızlıklara ses çıkarmayanlar, bu haksızlık nedeniyle cebini ve midesini dolduranlardır.

İnsanın şansının kendisine yardımcı olması için insanın kendisinin de biraz çaba göstermesi gerekmektedir.

Biz bir adamı biraz alkışlamazsak unuturuz. Hafızamız avuçlarımızdadır.

“İyi giyin ama dikkat et ki kostümün senden üstün olmasın.” Her insanın kendi yaşam koşullarına uygun bir giyim tarzı olmalıdır.

Dinlemeyi bilmek konuşma sanatının yarısıdır. Ama kadınlar söz konusu olunca konuşmanın tamamı dinlememek oluyor.

Şüphe yolu inkâra açılır. Yarabbi iman ne büyük kuvvet istiyor.

Aşkın en tatlı parçaları başındaki ümit ve sonundaki hatıradır.

Herkesi aydınlatmak isteyen öğretmeler mum gibi erimeye razı olmalıdırlar.

Günde bin doğru fikir göğsümüze çarpar da birine olsun yüreğimizi açtığımız nadirdir.

Hiçbir hükümet ya da devlet, halkını başıboş bırakmaz. An­cak, kendine güvenen ve akıllı yönetimler, bunu fazla hissettirmezler.

Kalp söze başlayınca akıl sağır olur.

Akarsu ne güzel hayat dersidir; Küçük engellerin üzerine köpürür de, büyüklerin yanından geçerken sus pus olur.

Çok sakladığımız yemek ekşimek suretiyle bizden intikam alır.

“Güzel fikir ihtiyarlamaz.” İhtiyarlamadığı için, ölmez de. Örneğin bir Mevlâna, bir Yunus dünya durdukça insanlar tarafından hatırlanmayacaklar mı?

İnsanlar yalanla avutanı, gerçekle korkutana tercih ediyorlar.

İnananlar kadar inanmayanlarda bir şeye hizmet ederler. Asıl düşman kayıtsızlardır.

Çenesi düşmedikçe ihtiyarlar az söylerler. Zira hayat onlara sözün faydasızlığını öğretmiştir.

“Yüksek fikirlere hizmetkâr olmayan, hakkı ile âmir olamaz” Başkalarını yönetenler, iyi ve doğru fikirlerin sahibi ve uygulayıcısı değillerse, yanlış yönetirler.

Meşe gölgesinde filizlenen yosunların çoğu kendilerini meşe fidanı sanırlar.

Ne bütün varını yiyip ölmüş vardır, ne her fikrini söyleyip susmuş.

Yoksul, çaresiz ve imkânsız olduğu; zengin ise karnı tok, sırlı pek olduğu için gerek duymadığından, her ikisi de, iyi ve güzel duygular ortaya koyamazlar.

Doğruyu söylemek değil anlatmak güç imiş.

Güzel fikir doğru olmasa bile hoşa gider.

Her şeye gülmek deliliktir. Hiç gülmemekse akılsızlıktır.

Dinsiz vardır ki isyanının nedenleri bir mabet teşkil eder.

Elinden geleni yapmadığın müddetçe şikâyette haksızsın.

Hiçbir gün yoktur ki her şiddette ışığa dayansın Her göz hoşuna gitmeyen ışığın sönmesini diler.

Vicdan yalan söylemez ama sık sık yanılır ve yanıltır.

Halkı yönetme hususunda gençlik yaş değil baş meselesidir.

Fikir bazen mantığın dilemediğini söyler; fakat kalp mantığa daima kendi istediğini söyletir.

Bir kitap ilmi var birde hayat ilmi, olgun insan herhâlde ikisine de vakıf olan oluyor.

Dini yaşatan bilhassa ölümdür. Ölüme çare yok ise din de ölmez.

Bazı adamlar başkasının hürriyetine engel olmadıkça kendilerini hür hissetmezler.

Aşk yolunun garip yokuşları ve inişleri vardır. Çıkarken baş döner, inerken gönül bulanır.

“Ancak cücelerdir ki küçüldüklerini hissetmezler.” Onurlu ve gururlu insanlar, küçük düşmemek ve küçülmemek için, her adımlarını dikkatli atmalıdırlar.

İpeği yapan böcek değil de, giyen kadın gururlanır.

Hakikati güneşe benzetirler; doğrudur: gözlerimizi yaralar korkusu ile çoğuna bakmayız.