Acımasız Sözler

İnsanın diğer yüzünü görünce, ilkini hatırlamam.

Kader deyip çekip gittin. Sen suçlu değilsin de, kader mi suçlu ey zalim.

Biz kimleriz diye sorma, biz hayata boş vermişlerdeniz. Bize hayat nedir diye sorma, biz hayat deryasında yüzenlerdeniz.

Tatlı dilin benim olsun. Sensiz geçen yüzyıl değil. Seninle gecen bir gün benim olsun aşkım.

Ayakta ölmek diz üstü yaşamaktan daha çok onur vericidir.

Seninle her yer cennet diyen sevgilim, şimdi hangi cehennemdesin.

Eğer bir gün ağlaman gerekirse başını dik tut ki: gözyaşların seni ağlatan kişi kadar alçalmasın.

Eski dostumdan sevgili yapabilirim ama eski sevgilimden dost yapmaya çalışmak; 1 metrelik kumaştan entari yapmaya benzer. Giy giyebilirsen.

Sustum. Suskunluğum, susturana armağan olsun. Ağladım. Gözyaşlarım ağlatana haram olsun.

Dünya kadar derdim olsun senin gibi yârim olsun Kavuşmaya zaman yoksa öbür dünya bizim olsun. Para şöhret elin olsun.

Toplumda hep itiliriz sanmamınki biz buna meyilliyiz, biz sadece sevdiklerimizin eseriyiz.

Utanmasalar, kursağımızda bıraktıkları hevesi bile dönüp geri isteyecek insanlar var.

Her insanın aynalara göstermediği bir yüzü ve kimseye söylemediği bir hüznü vardır.

Her şeyden biraz kalır. Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.

Serseriyim sokaklar evim, serseriyim adam gibi severim, bana bir adım gelene ben on adım giderim. Dinle cici kız dinle zannedersin ki serseri ağlamaz.

Bir gün o güzel gözlerine yaşlar dolar, kalbin sızlar, için yanarsa deme bana sen yaktın. Sen isteyerek yandın!

Sen benim adımı bile anamazsın… Bırak dost kalmayı sen benim düşmanım bile olamazsın!

Kaldırabileceğimden çok daha fazla acıyı bana bırakıp gittin.

Serseri bi kayboldu mu onu kimse bulamaz, şimdi anlıyorsun ya, şehirlerin asi kızı hiç kimse serseri gibi sevip de âşık olamaz.

İlkokulda silgiyi kaybetmemek için boynunuza taktığınız gibi, şimdi de adamlığınızı takıp gezin, sonra kaybediyorsunuz.

Başını göğsüme yasladığında tek bir düşmanım vardır: geçip giden zaman.

Çok dengesizsin dedi. Sol tarafıma çok yüklendin, ondandır dedim.

Terk edilirken görüşürüz kelimesi kadar, acıtan bir şey yoktur hayatta. Öldürdüğü yetmezmiş gibi, bir de umut verir.

Sigarayı bırakmak için tütüne ‘son’ bulmuşlar. Seni bırakmak için hayata ‘son’ mu sevgilim?

Mademki gidiyorsun biraz olsun yardım et. Gitme demiyorum ama en azından unutmayı öğret bana.

Bu masalar boş kalmaz gidenin yeri dolar. Bu vazolara bir şey olmaz yalnız çiçekler solar.

Aldanma hayatın cilvelerine her şey bahane, görünüşüm serseri ama gönlüm şahane.

Şimdi benim son diye bitirdiğime, kim bilir kimler ilk olarak başlayacak.

Kendime yakışanı severim ben. Herkese yapışanı değil.

Gittiğin gün kendin gibi her şeyimi alıp gittin. Sen gittin ben bittim.

Acı çekmeyenler, başkalarının acı çekebileceğini akıllarına bile getiremezler.

Senden beni sevmeni beklemiyorum. Benden bekliyorum seni artık sevmemeyi.

Amaçsız sevinçler, üzüntüler, insanlar gerçekten anlamsızlıklar içinde yok oluyor.

Garip değil mi yüzüne gülecek kadar dost sandığın kişiler, aslında arkandan vuracak kadar yüzsüzler.

Bizde sabah olmaz, bizde güneş doğmaz, biz isyankârız kızım bizle dost olunmaz.

Dumanımda o vardı, sigarayı bıraktım; kadehimde o vardı, içkiyi bıraktım; rüyalarımda o vardı uyumayı bıraktım, baktım ki onsuz olmuyor, yaşamayı bıraktım!

Sen ‘peki’ dedikten sonra cevap vermeyen erkek niye yaşar ki? Tamamen oksijen israfı…

Bizi arama lüks meyhanelerde, biz dost şarabı içenlerdeniz. Bize dost, arkadaş nedir diye sorma, biz onlar için ölüme gidenlerdeniz.